Welcome To Afrika - Reisverslag uit Johannesburg, Zuid-Afrika van Amanda & Jeroen A van der Wal - J Huisman - WaarBenJij.nu Welcome To Afrika - Reisverslag uit Johannesburg, Zuid-Afrika van Amanda & Jeroen A van der Wal - J Huisman - WaarBenJij.nu

Welcome To Afrika

Blijf op de hoogte en volg Amanda & Jeroen

09 April 2014 | Zuid-Afrika, Johannesburg

4 maart, we verzamelen onze spullen en lopen zo de aankomst hal binnen, opzoek naar de man met het bordje met onze naam...maar die staat er niet. Dat hadden we wel verwacht aangezien we de auto al hebben geboekt en we opgehaald zouden worden. De dame van de info bali meld dat het slecht weer is en dat hij mogelijk nog in de file kan staan, geduldig wachten we een klein uurtje voordat we het verhuursbedrijf bellen. De man wist niet hoelaat wij aan kwamen maar verteld ons waar we ons kunnen melden. We worden hartelijk verwelkomt en rijden door de regen naar het bedrijf waar onze auto klaar staat. Het regent al andere halve week, wat zeker niet gebruikelijk is voor het tijdstip van het jaar...hopelijk stopt het deze week zegt de man maar hij betwijfelt het. We maken nog een grapje dat we uit Nederland komen en dat het daar heel vaak regent, zo voelen we ons eerder thuis.

De papier winkel moeten we in orde maken en we lopen door naar onze auto/ons huis voor de komende 5 weken...zooo wat een auto! hij is groot, heel groot en nieuw...in zo'n grote, dure auto hebben we nog nooit gereden. Er word voorgedaan hoe we de tent moeten opzetten, we letten goed op, filmen het voor de zekerheid want we willen niet midden in de rimboe het zelfde avontuur hebben als thuis met onze pop-up tent!
We wachten op onze camping-gids en dan (na ruim 3uur) kunnen we er vandoor. De camping is makkelijk te vinden, je gaat op naar Pretoria dan als maar rechtdoor, tot je bij de rotonde komt en dan rechtsaf bij het universiteits gebouw...oke dat moet goed komen...NIET dus. We rijden rondjes en rondjes bellen een paar keer met de camping (de receptie sluit bijna) en we kunnen het maar niet vinden. De mannen bij een huis achter een beveiligd hek wijzen ons de weg, we hadden rechtdoor gemoeten en nu dus rechts...ook niet! Uit eindelijk blijkt de camping in het campingboek te staan en vullen de GPS coordinaten in, gelukkig vinden we onze camping; Fountains Valley=> we hadden links op de rotonde gemoeten bij binnenkomst van de grote stad.
We parkeren de auto op onze eerste camping en daar gaan we...de tent gaat de lucht in!! Het is ons gelukt! hij staat
We gaan de eerste nacht in en het regent, de tent en de auto zijn direct gedoopt!

5 maart, ons doel was zuid Afrika, maar het regent er momenteel zo hard dat het Kruger Park al gedeeltelijk niet toegankelijk is. Daarnaast we hebben een 4x4 auto gehuurd en in zuid Afrika is die niet echt nodig, dus een uitstapje naar Botswana en dus een 4x4 avontuur leek ons een goed idee en werd geadviseerd.
Op naar het Noorden. We duiken ons eerste Nationale Park in nog in Zuid Afrika. Opweg daar naar toe genieten van de prachtige natuur! De natuur is groen, heel groen, waarschijnlijk door al de regen van de afgelopen tijd. Achter de hekken zien we eerst een aantal Herten (later als we ons in de namen verdiepen blijken dit Impala's te zijn), we zijn blij er zitten hier dieren. Als we verder rijden zien we langs de weg Apen; Vervet monkey's de prullenbakken plunderen...wow dit is mooi!
We hebben regen onderweg, maar we zitten in de auto en de ruitenwissers doen het goed.
Onze Koelkast is nog redelijk leeg dus we slaan nog even wat boodschapjes in, we besluiten een internet kaartje aan te schaffen, terwijl het buiten met bakken uit de hemel komt storten, de ingangen van de winkels staan vol met schuilende mensen en jeroen komt zeiknat terug van de boodschappen inladen in de auto.
De parkeerplaats is bewaakt en de security helpt jeroen met inpakken, wat vriendelijk denkt jeroen nog. We bedanken hem vriendelijk en gaan weer op weg. (Later blijkt dat het de bedoeling is dat je de bewaking een klein geld bedrag geeft...oeps).
Onze eerste tocht zet ons af bij: MARAKELE National Park. Het avontuur naar de wilde dieren kan beginnen. We besluiten een Wild Card te kopen, vermoedelijk gaan we nog wel meer Nationale Parken bezoeken.

We gaan direct een rondje rijden, achter in het Park zijn de "gevaarlijke dieren", de Big 5 is hier te vinden. Ook is achter in het park boven op de berg een uitkijkpunt. We zien wat we tegen komen.
We rijden door het park en zien...en we zien heel wat. We vinden het spannend en betreden ons in het wildeveld. Als eerste zien we Zebra!!! WAUW
verder zien we Kudu's, Impala's, Bushbuck's, Nyala, Common Reesbuck, commen Duiker en in de tocht de bergen in zien we een steenbokje op een rots staan. Op eens zien we een klein diertje over de weg schuifelen...het is een schildpad!! We zien hier in Afrika een schildpad op de weg en in Thailand zien we niet eens een schildpad in het water.
Boven bij het uitkijkpunt zien we een soort van Bever/grote cavia => dassies leren we later. We vinden het park nu al mooi! Al hebben we nog geen enkel dier van de Big 5 gezien. Aangekomen bij het uitkijkpunt mag je de auto uit....uit??? dit is toch het gedeelte waar de leeuwen, de luipaard etc zitten? Met klamme handjes betreden we het pad over de bergen. Naast een steenbokje en wat vlinders zien we niets anders dan een mooie omgeving, even vergeten we waar we zitten en genieten van het uitzicht. Na enkele minuten komt het besef weer terug en haasten we ons weer naar de auto.

We rijden terug en zien nog altijd de mooie dieren van eerder. Na het eerste grote hek door te zijn gegaan zien we ineens een Giraf!!! Een echte grote giraf! We bewonderen hem maken vele foto's. Wat is hij mooi en zo bizar om te zien hoe hij zo rustig de blaadjes van een zeer stekelige boom eet! We denken aan Nicole, wij mogen nu haar lievelingsdier in het wild bewonderen ;). Maar we moeten weer verder, we moeten voor 18u bij de Camping zijn. We rijden verder en zien nog meer Giraffen, Apen en dan in eens zien we daar een beest liggen...het is op een afstand, maar toch we zien iets! We maken een foto en zoomen hem in...wat is het? We denken een leeuw? of een Cheeta? Vol blijdschap rijden we door naar de Camping.
Aangekomen op de Camping zien we ineens in het veld voor de camping een Enorm groot bruin/grijs beest staan...EEN NEUSHOREN!!! Wat een super geslaagde eerste dag.

We besluiten dat we daar de auto parkeren en de tent op gaan zetten. Onze buren komen uit België en zij zijn verliefd geworden op Afrika, ze hebben een 4x4 camper gekocht en komen 1 tot 2 keer per jaar deze kant op. We laten de foto van onze verdachte leeuw zien...maar helaas de leeuwen zitten alleen aan de andere kant van het hek en dit is waarschijnlijk een Wild Dog, Helaas.

Tijdens het opzetten van de tent loopt het hele veld voor onze auto vol. Er zijn wel 15 neushorens voor ons!!!!!! Wat is dit indrukwekkend en wat zijn wij klein. Jeroen gaat rustig door met de tent (hij moet wel staan voor het donker is, is zijn idee), terwijl Amanda hevig in de weer is met haar camera. Het is schemer dus het statief komt te voorschijn, helaas hebben we het op de cursus alleen maar over stilstaande objecten gehad in het donker.... De Belgen zijn onder de indruk van de witte neushorens en roepen Jeroen erbij, dit zie je zeer zeer zelden!! wat een sprookje, maar toch in het donker word het wel spannend als ze ineens zo rond je auto rondstappen.

Alleen naar het toilet gebouw durft Amanda niet, dus Jeroen moet mee en daar wachten.
Tussen de wilde dieren klimmen we naar boven ons tentje in, wat zijn we blij dat de tent op het dak staat.

6 Maart, was het een droom??? Nee we zijn nog steeds op de betoverende camping, voor ons doen zijn we vroeg wakker, 7uur we doen het rustig aan, douchen en pakken onze natte tent in (moet wel kunnen toch?). We hadden stiekem gehoopt weer neushorens te zien, maar helaas die zijn een blokje om. Wel komt Zazu voorbij vliegen!! Hij bestaat echt! Zal hij ons de weg naar Simba wijzen? We gaan oppad en hopen meer dieren van de Big 5 te spotten, we zien veel dieren van de dag ervoor en zien wederom een Witte Neushoorn. We zien een Ranger en vragen of er al Leeuwen zijn gezien, nee vandaag nog niet.
Aan het einde van de ochtend hervatten onze tocht naar Botswana, wel jammer dat we dit park gaan verlaten.
We gaan naar het Khama Rhino Sanvtuary park in Botswana, we hebben ons laten vertellen dat dit een mooi park is en in de beschrijving van een uitgeprinte route staat dit ook aangegeven.

Maar voor we daar zijn moeten we eerst de grensovergang over, papier werk hier, geld betalen daar en een stempel voor er uit en erin in het paspoort. De weg in Botswana is direct heel anders dan in Zuid Afrika, er zitten mega grote 'pot-holes' in de weg=> gewoon grote gaten! Er lopen allemaal koeien en ezels over de weg, die vooral niet onder de indruk zijn van al het verkeer en dus ook niet aan de kant gaan.

We hebben ons redelijk verkeken in de afstand, op papier stond een paar uur rijden maar niet 6 uur rijden!! Aan het einde van de middag komen we aan, het heeft hier nog harder geregend en het park staat vol water. Hier zijn geen verharde wegen, het zijn mega zandpaden. En nu modderpaden vol water. We vragen nog naif Of het wel veilig is om door te rijden, maar natuurlijk kan dit 'we hebben een goede auto' volgens de geleerden.
Op de Camping is niemand...helemaal niemand! Je staat hier zo tussen de wilde dieren en een best eind van het toilet gebouw af...hoe kom je daar in het donker?? Na het eten begint het te regen en het houd niet meer op. Het onweert flink en de lucht is goed verlicht en op sommige momenten bijna rood. In het begin is het nog leuk en spannend, maar halverwege de nacht bekruipt Amanda een angstig gevoel van 4 jaar geleden in Australië...daar stonden we 3dagen vast naast een rivier, toen op een geasfalteerde weg met mensen om ons heen en mogelijk krokodillen in de zee...maar waarschijnlijk niet ivm het koude water. Nu staan we helemaal alleen op een camping, zonder mobiel bereik en zonder een alarmknop in de buurt...met zeker weten een heel bos vol wilde actieve dieren om ons heen en de regen hier stopt niet... Als we hier maar heel huids uitkomen.

7 maart, gelukkig de lucht geeft weer iets licht en het is even gestopt met regen. De nacht is over, wederom een fijn gevoel dat we op het dak sliepen. Het is nog zeer schemerig en het toilet gebouw is ver, gelukkig hebben we een schop in de auto ;).
We pakken de tent in, die nog doordrenkt is met water. We rijden onze modderige staplaats af en er is nog altijd niemand anders op de camping...nu het park uit. Met klamme handen betreden we het water pad in onze 4x4 autostand, na enkele kilometers komen we aan bij de poort met een verbaasde bewaker (het is nog maar 5.45u). We leggen uit dat we de weg te spannend vinden en liever het park niet willen bekijken, hij begrijpt het en geeft ons gelijk.
We rijden verder naar het noorden van Botswana, hopelijk is het daar droger. We hebben duidelijke instructies gekregen bij de verhuur van de auto "vermijd al het water waar je door heen moet rijden!!!", dat is nu al mislukt.

Ons doel word Nxai Pan National park, dit moet een mooi National Park zijn waar mooie zoutvlaktes te zien zijn. Mogelijk is het nu iets minder mooi vanwege de regen... we wachten het af. We rijden door want het is een aardig stukje, tot er ineens een man op de weg staat in een politie pak die ons aan de kant gooit. En dan ineens ga je bedenken, neem niet te veel contant geld mee, sluit alle deuren tijdens het rijden, laat niet je waardevolle spullen zien, laat niet zien dat je een toerist bent (dat word een beetje lastig met een grote auto waar met grote letters opstaat van welk verhuursbedrijf het is en er zit een mega tentkoffer op het dak), rij door rood, stop niet op een kruispunt EN stop alleen voor politie als je zeker weet dat het politie is.....
Tja en hoe weet je nou zeker of het politie is...nou dat weet je als je een laserpistool langs de kant van de weg staat, met een andere politie agent op een stoeltje en een politie auto! Verdorie te hard gereden en doen ze hier ook al aan boetes???? Blijkbaar wel. We stappen uit, moeten mee lopen en wachten het vonnis af. De agent begint serieus, we reden 38km te hard (je mocht op dit stuk maar 60km/u, waar was dat bordje dan?), er komt een lijst te voor schijn en jahoor de boete word daar vanaf gelezen...dan denk je nog we zijn in Afrika, iedereen rijd hier hard = die kan nooit hoog zijn! Nou mis gedacht hier in Afrika weten ze goede boetes te maken, omgerekend kwam het neer op ruim 150euro...duur tripje zo, maar hoe willen ze dit geld van ons in 'THE middle of nowher' Want we hebben bijna geen contant geld, alleen een beetje zuid-afrikaans geld. En een creditcard werkt hier vast niet en de bewoonde wereld is hier kilometers vandaan. Eerst maar de papier controle, we toveren een rijbewijs en buitenlands rijbewijs te voorschijn. En dan blijkt dat de heren een prima gevoel voor humor hebben!! Wat dit roze papiertje moest voor stellen, gister hadden ze nog een roze pasje! En dan ons kartonnen extra aanvullingssetje...zij kunnen toch geen chinees lezen ;) dus we haken er snel op in en geven in geuren en kleuren uitleg. We toveren Amanda haar roze pasje tevoorschijn en ja die ziet er professioneler uit, waarom Jeroen die nog niet had. We praten over het boete systeem bij ons in Nederland, dat (met name Amanda) niet van te hard rijden houd en altijd roept wanneer er te snel gereden word vanwege angst voor boetes. Dan komt de serieuze kant te voorschijn, hoe wij denken te kunnen betalen. We gaan er serieus op in, vertellen hoeveel contant geld we hebben, leggen uit want ons is verteld over weinig contant geld meenemen ivm veiligheid. Dan begint jeroen over sigaretten en whisky...Amanda doet er een schepje boven op door te zeggen dat we de heren niet mogen omkopen. De humor komt gelukkig weer terug...we komen er vanaf met een klein geld bedrag (voor de whisky?) en mogen met een goede handdruk en een waarschuwing weer verder...pffiewww. Jeroen scant met een van de heren nog een auto op afstand (die gelukkig niet te snel ging) om te kijken hoe zo'n lasser pistool nou werkt. Ohja en als er weer te hard word gereden moeten elkaar niet voor de leeuwen gooien ;) die lopen vrij rond, grapt de agent.
We hervatten onze weg en na vele kilometers komen we in de buurt van onze bestemming, de TomTom stuurt ons richting Makgadikgadi Pan Game reserve. We komen bij een man met pondje, die moeten we op om over de rivier te komen, maar dat kost geld en het park kost ook geld en de pin automaten doen het hier niet...we proberen het bij een lodge maar als we daar niet slapen kunnen we daar ook geen geld ontvangen. Chips dit hadden we niet ingecalculeerd.
De man had de Camping/lodge opgezet naast het game reserve om een goedkopere accommodatie aan te bieden. Hij oogt vriendelijk en verteld over de ontoegankelijkheid van de wegen aan de andere kant van het water vanwege de zware regen en dat de dieren dan toch verweg zitten...met andere woorden het is beter om het park over te slaan. Hij belt voor ons naar het Nxai Pan National Park en ook daar zijn de pinautomaten door regen buiten bereik! Ons schema valt in duigen en we zijn er even sip van maar we besluiten door te gaan naar de bewoonde wereld om te pinnen en een camping op te zoeken. Als we de man bedanken en weg lopen, loopt hij met ons mee en commandeert hij zijn werknemers alsof ze niets zijn...dat voelt even naar! Het gevoel van aardig slaat over in iets anders.
We gaan op naar Maun, een bewoond stukje Botswana! De sfeer is heel anders dan in zuid Afrika, mogelijk komt dit doordat wij moe zijn en de enige blanke in het gebied lijken te zijn. We worden nagekeken en bekeken, maar als we vragen waar we het beste naar toe kunnen gaan krijgen we vriendelijk antwoord en word de sfeer een stuk beter.

We komen aan bij Audi camp, een prima camping voor een oké prijs. De camping is nat, maar niet doorweekt dus we verblijven hier. We vragen nog welke parken we het beste aan kunnen doen en of we moeten reserveren of ergens rekening mee moeten houden, nee hoeft niet -> gewoon gaan.
De avond relaxen we een beetje en duiken onze klamme tent weer in.

7 maart, Op naar Moremi Wildlife Reserve, we zijn vroeg oppad maar het is een best eindje rijden nog. In Botswana zijn geen hekken om de parken in het noorden zodat de dieren ook buiten het park kunnen lopen, we zijn nieuwsgierig natuurlijk of dat ook zo is. En het klopt! Op weg naar het park zien we Giraffen, zebra's en vele soorten bokken (zoals wij alle dieren noemen die op bokjes en herten lijken ;)). De rit naar het park vinden we nu al mooi. Eenmaal bij de ingang aangekomen zien we een eekhoorn de boom in vliegen. Onze National Park/ Wild-card pas werkt niet in Botswana en de prijzen in Botswana zijn vele malen hoger dan in zuid afrika, we kunnen het park in, maar kunnen er niet slapen omdat ook hier de credit kaart het niet doet (of hij is er niet?) en zoveel contant geld hebben we niet meegenomen. Het advies is om later terug te rijden naar de grote stad (2uur rijden terug) daar te pinnen en te tanken en dan terug te komen. Of door te gaan naar Chobe want daar hebben ze als het goed is wel een credit kaart machine. We kiezen voor een dag toer door het park, we krijgen wederom het advies de paden te mijden waar geen verse banden sporen staan ivm slechte wegen. Het park is mooi en de wegen vallen ons erg mee. We zien veel van de eerder geziene beesten. En dan opeens zien we daar in een grote open ruimte een heel groot grijs dier lopen...wat is het? een olifant?!?! NEE een HIPPO!!!!!!!! Die hadden we helemaal niet verwacht. Wat mooi, hij heeft nog allemaal gras op zijn rug zitten en de vogels liften mee. En dan nog meer Hippo's we blijken voor een water te staan met veel riet en groen en het zit vol met Hippo's. We zijn onder de indruk en maken vele foto's. Later horen we dat de Hippo het 2e dier is in Afrika waardoor de meeste mensen overlijden. Het blijkt dat ze niet opzettelijk mensen aanvallen, maar savonds uit het water gaan om te grazen en op de terugweg naar het water eten ze alles op wat op hun pad staat om hun weg te belemmeren (mensen dus).
We rijden verder en hopen dieren van de Big 5 te spotten, maar het gras staat wel een halve meter hoog dus het word lastig, we grappen over een bosmaaier of nog liever een zit maaier zodat we meer zicht zouden hebben. Na een aantal uren verlaten we het park. Het was een geslaagde dag met een Hippo extra! Als we het park uitrijden besluiten we naar een Camping vlak buiten het park te gaan (een klein uurtje rijden). En dan ineens tussen de bomen zien een een hele grote OLIFANT!!! We zijn er stil van, deze is veel groter dan die in Thailand, wat een mooi beest!
We gaan naar de Camping, de prijzen blijven hoog ookal zijn er weinig faciliteiten, maar we hebben een slaap plaats. We horen dat ook hier de olifanten door het kamp kunnen lopen (eerder die week nog, dan is ook wel te zien aan de klompen poep die een paar meter verderop te zien zijn) en hyena's. We zetten snel de tent op en Amanda besluit even het toilet blok te bezoeken. Het is een echt afrikaans toilet blok die je ook altijd op tv ziet. Het is een grote ronde vlakte met 5 wc en 5 douche ruimtes die door palen met zijl worden omringt, in de openlucht. Het is prachtig, we zijn onder de indruk wat ze hier hebben gemaakt! Amanda is daar alleen en gaat via een hekje weer naar buiten, het hekje blijkt alleen een andere ingang te zijn en dus naar een totaal ander gedeelte van het kamp te lopen. Daar kwam ze alleen pas achter na een aantal verschillende afslagen genomen te hebben. Dan word het toch wel even spannend, zo alleen te lopen op een pad tussen allemaal hoog gras met de verhalen van de loslopende dieren en de weg zo snel niet terug kunnen vinden. Jeroen word geroepen, maar die hoort niets...het is te ver weg en het blijkt dat hij net een aap op bezoek had die even mooi op de foto werd gezet. Na enkele minuten vind amanda weer de weg terug en komt veilig en wel bij de al opgezette tent aan. We koken snel wat en gaan heel vroeg op bed, zo alleen in de bushbush met leeuwen, hyena's en andere enge dieren om je heen zonder beveiliging voelt toch wel een beetje te spannend voor deze nederlanders die niets gewend zijn.

  • 10 April 2014 - 20:15

    Mama(Agnes):

    Dit verhaal heb ik twee keer gelezen ,om alles goed tot me door te laten dringen.
    Niet te geloven, hoe jullie dagen verlopen! Al die dieren zo dichtbij op wegen die ook voor verrassingen zorgen met enkel de auto en die tent op het dak en minimieme sanitaire voorzieningen. Best wel spannend. Maar ik begrijp, dat het went.zolang je nog brandstof hebt kun je verder als de weg het toelaat. En daar hebben jullie geen problemen mee gehad. Tenminste , dat lees ik nergens! Het avontuur voor jullie wordt af en toe wel heel spannend ,maar de indrukken die je opdoet zijn geweldig mooi en onvergetelijk. Indrukwekkend prachtig gewoon! Veel foto's en verhalen( naast deze dan) staan ons te wachten . Nu al zin in! Maken we tijd voor en daar rekenen we op!!afrika is wel heel groot en jullie zien er heel wat van. Wees wel heel voorzichtig. Je eigen veiligheid gaat voor alles!
    Fijne reis verder en geniet zoveel mogelijk! Mama.

  • 10 April 2014 - 20:48

    Gerjanne:

    Jeetje mensen, wat een avonturen weer! Wat ontzettend jammer van alle regen (en dus veel groen en hoog gras!), hoop in jullie volgend verslag te lezen dat jullie wat beter weer hadden en de big five gezien hebben! Best lastig hoor, dat luipaard.... :-)
    Hier lekker druk met Amarins die 4 wordt maandag. Overal afscheid, cadeautjes en wennen op haar nieuwe school. Je begrijpt dat ze niet de gezelligste is de laatste tijd....
    Al met al had ik ook wel even zin in een goede safari!! Hihi!!!
    Lekker genieten daar en veel plezier in Tanzania?!?

  • 11 April 2014 - 13:44

    Joana:

    Wat een avontuur... Ben benieuwd naar de foto's..

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Amanda & Jeroen

Actief sinds 29 Dec. 2009
Verslag gelezen: 760
Totaal aantal bezoekers 29880

Voorgaande reizen:

04 Maart 2014 - 09 April 2014

Welcome To Afrika

09 Januari 2014 - 09 Januari 2014

voor de eerste keer in Azië

11 Januari 2010 - 15 April 2010

Nieuw Zeeland & Austrailie

Landen bezocht: